Aan de hand van een stuk tekst uit het boek De nobele edelman Don Quichot van La Mancha. Kwam ik na eerst losse schetsen en tekeningen erover te maken, op het thema spookbeelden of hallucinaties. De essentie van Don Quichot en de humor is het feit dat hij allerlei spookbeelden ziet die hij probeert te verslaan net als een nobele ridder. De grap is dat hij helemaal geen ridder is. Hij leeft rond 1600, een tijd dat het nobele beroep ridder vrijwel uitgestorven is. Hij is een gewone edelman die na het teveel lezen van ridderromans gaat geloven dat hij een ridder is en gaat met zijn boerenknecht Sancho Panza op zoek naar avonturen.
Hij beleeft moedig veel slaag en ellende. De ene situatie is nog komischer of tragischer dan de andere. Het meest bekende situatie is die keer dat hij reuzen gaat bestrijden die in wezen molens zijn.
Dit alles heeft behoorlijk veel charme. Ik zit al een tijd met het verhaal in mijn hoofd om er wat mee te doen.
De grote aantrekkingskracht voor mij is de humor, het kinderlijke en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Don Quichot doet mij aan mijn kindertijd denken, dat ik geloofde in heksen, draken en allerlei gekke wezens (eigenlijk doe ik dat stiekum nog).
De volgende stap was bij mezelf op zoek gaan naar de droombeelden. In het donker zie ik de dingen anders dan in het volle daglicht, dus een logische stap is het tekenen van de dingen in het donker. Om het naar een ruimtelijk object te vertalen begon ik met het fotograferen van bestaande en zelfgecreëerde situaties.
Dit alles werkte als beeld en hoe kom je tot het een volgende stap? Hierbij was het wat lastiger bepalen.
Door gewone alledaagse objecten zodanig te positioneren en er een lamp erbij te laten schijnen kon ik tot beelden komen omtrent het gekozen thema alsook de bron van het thema. Het werden droombeelden van Don Quichot en Sancho Panza en tegelijkertijd kan je het gewone alledaagse zien van de objecten.
De toeschouwer is net als Don Quichot, als een fantasierijk kind.
Hij beleeft moedig veel slaag en ellende. De ene situatie is nog komischer of tragischer dan de andere. Het meest bekende situatie is die keer dat hij reuzen gaat bestrijden die in wezen molens zijn.
Dit alles heeft behoorlijk veel charme. Ik zit al een tijd met het verhaal in mijn hoofd om er wat mee te doen.
De grote aantrekkingskracht voor mij is de humor, het kinderlijke en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Don Quichot doet mij aan mijn kindertijd denken, dat ik geloofde in heksen, draken en allerlei gekke wezens (eigenlijk doe ik dat stiekum nog).
De volgende stap was bij mezelf op zoek gaan naar de droombeelden. In het donker zie ik de dingen anders dan in het volle daglicht, dus een logische stap is het tekenen van de dingen in het donker. Om het naar een ruimtelijk object te vertalen begon ik met het fotograferen van bestaande en zelfgecreëerde situaties.
Dit alles werkte als beeld en hoe kom je tot het een volgende stap? Hierbij was het wat lastiger bepalen.
Door gewone alledaagse objecten zodanig te positioneren en er een lamp erbij te laten schijnen kon ik tot beelden komen omtrent het gekozen thema alsook de bron van het thema. Het werden droombeelden van Don Quichot en Sancho Panza en tegelijkertijd kan je het gewone alledaagse zien van de objecten.
De toeschouwer is net als Don Quichot, als een fantasierijk kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten