Bij deze opdracht heb ik geleerd dat ik onderzoek het leukste vind van het proces, in de archieven duiken, boeken lezen, locaties bezoeken, contacten leggen met mensen, tekenen en foto's ter plaatse maken. Ik ben met name ook meer de literatuur gaan lezen.
Het meisjeshuis is een bekend huis voor mij ik fiets er regelmatig langs. Om de geschiedenis van het huis op deze manier te leren is het leukst van alle manieren. Ik probeerde zoveel mogelijk (persoonlijke informatie) te vinden over de weesmeisjes maar daar is juist een gebrek aan. Schoolrapporten, is datgene wat voorhanden is, wat ze aten is ook nog wel bijgehouden. Maar hoe ze het verblijf in het huis ervaarden, hoe het hun daarna verging is gewoonweg niet aanwezig. Over slechts een paar meisjes is wat persoonlijks over hun leven te vinden.
Geldkwesties zoals investeringen van het huis is genoeg over te vinden.
De meisjes hebben dus vanuit mijn standpunt een ondergeschikte rol ten opzichte van het huis en de regenten, er hangt een mysterieuze sfeer om hun geschiedenis. Ter plaatse tekenend in het huis, ervaarde ik een atmosfeer die ik kon gebruiken voor mijn concept. Het trappenhuis is een mooie locatie voor mijn doel. Je hoort geluiden vanuit het hele huis die je niet ziet, er glijd van alles langs die slechts kort zichtbaar zijn. De meisjes geef ik slechts als schaduw weer omdat ze zo minimaal in de geschiedenis zijn bewaard.
Het gevoelsmatige heeft een grote rol gespeeld in dit project bij het ontstaan van het concept dat na het benoemen verder uitgebeeld kon worden. Het doel eenmaal gesteld, kon ik doelgerichter experimenteren in beeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten